Utrecht wil vreselijk graag een wereldrecord. Met het Wereldrecordfestival (drie maal de woordwaarde) is het niet gelukt. De Ethiopische Meselech Melkamur liep een fraaie 29.53.80 maar kwam niet in de buurt van het record. Dat blijft op naam van Junxia Wang, die daar overigens een heksendieet voor volgde van schildpaddensoep, jujube-heesters en slakkenpaté. Echt, ik verzin het niet.
De Singelloop Utrecht doet een volgende poging. Voordat we de Catherijnesingel weer onder water zetten, moet in ons staotsie 10 kilometer onder de 27.01 gelopen worden. Het record is in handen van de Keniaanse Micah Kogo, een krachtige atleet met een olijk koppie. Er is veel onderzoek gedaan naar het uitzonderlijke talent van de Kenianen, maar dit lijkt mij een duidelijk geval. Micah is geboren in Burnt Forest en liep het record in Brunssum. Eerste associatie bij beide plaatsen: rennen!
Opvallend is dat de huidige wereldrecords op de 10, 15 en 21.1 kilometer allemaal in Nederland zijn gelopen. Ons gematigd zeeklimaat en de platte polders zijn natuurlijk ideaal voor snelle tijden. Maar ik denk dat de wens van de sponsor doorslaggevend was. Achter de drie wereldrecords steekt de Fortis Bank. “Ja kijk ‘ns, we willen er wel een paar ruggetjes tegenaan knallen, maar dan mot er wel een wereldrecordje uitrollen. Fortis Bank, Getting you there. Snap je wel?”
Getting you there. Niet echt de slogan voor topprestaties. Zeker in het licht van de recente geschiedenis, zie ik een egeltje voor me die een snelweg oversteekt. Links en rechts razen auto’s voorbij. Arm egeltje, hij komt er wel, maar vraag niet hoe. Ik durf niet te kijken.
Toch denk ik dat het dit keer gaat lukken met dat wereldrecord. Niet door de superioriteit van Afrikaanse atleten, niet door de oude blauwe zeeklei, en zeker niet door de hoofdsponsor. Utrecht heeft een geheim wapen. En dat is Aleid Wolfsen.
Op de site van de Singelloop kondigt onze burgemeester niet alleen aan mee te doen, maar toont ook serieuze ambitie: “Ik heb er geen enkele twijfel over dat ik niet alleen de eindstreep haal, maar ook met een klinkend persoonlijk record.” Kijk, daar heb ik een goed gevoel bij. Exit Kamiel Maase, enter Aleid Wolfsen. Vergeet niet dat Wolfsen is geboren in Kampen, dat naadloos past in het rijtje Burnt Forest en Brunssum. Bovendien, als het er echt op aankomt, vertrouw ik erop dat onze burgervader er PR-technisch een handige draai aan zal geven.
Aleid Wolfsen, getting you there!