The Godfather
Het einde van een zomerdag aan de Zeeuwse kust: kinderen vangen en met een ijsje naar de auto lokken. “Hoe heet het hier eigenlijk, papa?”, vraagt mijn zoon. “De Lage Duintjes”, hijg ik terwijl ik met mijn volle gewicht de kinderwagen naar boven duw. “Ik vind ze anders hoog genoeg”, bromt een man naast me in vergelijkbare omstandigheden. We lachen als pakezels met kiespijn. Bij de auto klop ik een paar kilo zand uit mijn gezin, wip de jongens in hun stoeltjes en zwaai uitbundig. Lopen maar.
Het fietspad van Oostkapelle naar Breezand voert door het lommerrijke Oranjebos. Schaduw is welkom want het is nog altijd heet. Ik voer net het tempo op als er plotseling twee, drie kinderen vrolijk gillend oversteken. Even inhouden. Een goeiige man met grijze haren hobbelt er achteraan. “Jongens, kijken jullie een beetje uit”, roept hij met een nasale stem terwijl hij even keurend naar mijn hardloopbenen kijkt. Dan gaat er een schok door me heen. Die haren, dat brilletje, die stem. Het is The Godfather! Josephus Maria Melchior, beter bekend als Jos Hermens!
Ik aarzel. Zal ik hem aanspreken? We hebben elkaar een keer gesproken. Maar The Godfather van het hardlopen zet nu zelf een klein drafje in om de kinderen bij te benen. De overige 12 kilometer naar ons huisje aan het Veerse Meer loop ik mooier dan ooit. Je weet nooit wie hier uit de bosjes stapt. Intussen slaat de twijfel toe: zou het hem echt geweest zijn, moet hij niet allang in Beijing zijn?
Thuis bekijk ik zijn Wiki. Ik had me nooit gerealiseerd dat Jos Hermens zelf een groot atleet was. Jarenlang bezat hij het werelduurrecord en het wereldrecord op 20.000 meter. Dan Google ik wat foto’s. De eerste is meteen de leukste: zwart/wit, met lange wuivende haren, Balkansnor en een bril met zelfkleurende glazen. De jonge Jos is zo mager dat je zijn ribben kunt tellen. Hm, een beetje zoals bij mij eigenlijk. Ik zoek verder en vind op Youtube een recent filmpje: ja hoor, het was hem, heel waarschijnlijk.
Vandaag zag ik de Olympische finale van de 10.000 meter heren. Mijn hart slaat nog over van de finish met Kenenisa, Sileshi en Haile. Ongelooflijk, Jos Hermens begeleidt ze allemaal. Ik stel me voor hoe The Godfather ooit voor hen uit de Ethiopische bosjes stapte. Dat zal wel even schrikken zijn geweest. Zeker voor Haile, want toen zat die Balkansnor er nog aan. Help!